Το νέο νομοσχέδιο του Υπουργείου Υγείας, τονίζει ιδιαίτερα το ρόλο των απογευματινών ιατρείων και χειρουργείων που θα πρέπει να πληρώνουν οι ίδιοι οι πολίτες από την τσέπη τους αν θέλουν να εξυπηρετηθούν άμεσα.
Κατά την υπουργό Υγείας κ. Μίνα Γκάγκα οι ασθενείς θα δίνουν μια "μικρή αμοιβή" για χειρουργό και αναισθησιολόγο, ενώ αυτή η "μικρή αμοιβή" θα ανέρχεται στο ποσό των 600 ευρώ ανά επέμβαση. Τι γίνεται όμως αν ο ασθενής του οποίου η ζωή βρίσκεται σε κίνδυνο και πρέπει να χειρουργηθεί άμεσα δεν διαθέτει αυτό το "μικρό" κατά την κ. Γκάγκα ποσό μέσα σε μια φτωχοποιημένη κοινωνία από τη συνεχιζόμενη μέχρι σήμερα πρωτοφανή οικονομική κρίση;
Θα πρέπει να περιμένει στη λίστα αναμονής για τα "δωρεάν" πρωϊνά χειρουργεία μέχρι και 2 χρόνια όπως διαβάζουμε στο άρθρο. Είναι φυσικά αυτονόητο το τι επιπτώσεις μπορεί να έχει αυτό στην υγεία του. Όμως αυτό δεν φαίνεται να νοιάζει κανέναν ούτε φυσικά και την υπουργό.
Επειδή έχουμε όλοι μας υποχρέωση να λέμε τις αλήθειες που φαίνονται, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη δωρεάν δεν είχαμε σχεδόν καθόλου και ποτέ σ' αυτή τη χώρα. Καθυστερήσεις και αναμονές για χειρουργεία υπήρχαν και πριν καθώς και ελλείψεις σε φάρμακα και αναλώσιμα και έπρεπε ο ασθενής να πληρώσει, αδρά μερικές φορές, για να τα εξασφαλίσει. Ασφαλώς κατά τη διάρκεια της πανδημίας ήταν λογικό να αυξηθούν οι ανάγκες και να εντείνουν το ήδη υπάρχον πρόβλημα ακόμα και πριν την οικονομική κρίση.
Παρ' όλ' αυτά εάν υπήρχε όντως η βούληση εκ μέρους της κυβέρνησης να λύσει το πρόβλημα με τα απογευματινά χειρουργεία, αυτά θα έπρεπε να είναι δωρεάν όπως και τα πρωϊνά και να μην ζητείται καμμία επί πλέον αμοιβή για τις εγχειρήσεις που απαιτούνται. Με δεδομένο ότι όλοι οι πολίτες έχουν πληρώσει για την δωρεάν περίθαλψή τους μέσω των ασφαλιστικών τους ταμείων και μάλιστα οι κρατήσεις για το σκοπό αυτό από μισθούς αλλά και από συντάξεις ήταν υποχρεωτικές, είναι απαράδεκτο να τους ζητείται εκ νέου αμοιβή και μάλιστα με πρόσχημα να τους εξυπηρετήσουν.
Η συνήθης αιτιολόγηση δεν "υπάρχουν χρήματα" εδώ δεν ευσταθεί διότι το συνολικό ποσό που είχε προοριστεί για το υπουργείο Υγείας ανερχόταν στα 4,5 δις σύμφωνα με τον κρατικό προϋπολογισμό του 2022. Σαφώς και έπρεπε αυτό το ποσό να είναι μεγαλύτερο ανάλογα με τα υπόλοιπα οικονομικά νούμερα που βλέπουμε σ' αυτόν. Εν τούτοις βλέπουμε να δίνονται αφειδώς 20 εκατομμύρια περίπου στον Τύπο, ηλεκτρονικό, έντυπο και τηλεοπτικό για να "διαφημισθεί" η όποια προφύλαξη έπρεπε να πάρουμε λόγω της πανδημίας αλλά και να ανασχεδιάζεται η περίθαλψη στα κέντρα υγείας για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της νόσου.
Αφ΄ενός διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν χρήματα και αφετέρου ότι οι κυβερνήσεις τα διαθέτουν κατ΄επιλογήν και πάντως όχι για την υγεία των πολιτών. Η ενημέρωση και όχι "διαφήμιση" μέσω του Τύπου όφειλε να είναι εντελώς δωρεάν αφού και οι συχνότητες που χρησιμοποιούν οι τηλεοπτικοί σταθμοί ανήκουν στο Έθνος. Όλες δε οι δημόσιες δομές υγείας θα έπρεπε να είναι πάντα καθ΄όλα προετοιμασμένες για την αντιμετώπιση οποιασδήποτε έκτακτης ανάγκης.
Με το νέο αυτό νομοσχέδιο οι ασθενείς θα οδηγούνται μοιραία στα απογευματινά χειρουργεία επί πληρωμή και σε συνδυασμό με την οικονομική εξαθλίωση που όλοι βιώνουμε, βλέπουμε να συντελείται μεθοδικά η εκ προμελέτης γενοκτονία μας χωρίς δυνατότητα διαφυγής από την καθεστωτική τακτική.
Η οριστική έξοδος από τον φαύλο αυτό καθεστωτικό κύκλο είναι μόνον η ένωσή μας με τρόπο νομικό και συντεταγμένο έχοντας προηγουμένως με θάρρος αναγνωρίσει τα αδιέξοδα όπου μας έφεραν όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα.
Μια ευνομούμενη Πολιτεία είναι υποχρεωμένη να παρέχει δωρεάν την υγεία προς όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες της με νοσοκομειακές εγκαταστάσεις πλήρως εξοπλισμένες και στελεχωμένες με ιατρικό, νοσηλευτικό και πάσης φύσεως και ανάγκης προσωπικό και πάντα με σεβασμό προς την ανθρώπινη φυσιολογία η οποία έχει έμφυτη και την αισθητική μαζί με όλες τις υπόλοιπες ανθρώπινες αξίες.
Επειδή λοιπόν μας καλεί όλους η ιστορική ανάγκη να ζήσουμε και να βιώσουμε συλλογικά ό,τι μας ανήκει και μας αξίζει αλλά και να το εξασφαλίσουμε για τις επόμενες γενιές, τους διαδόχους μας, οφείλουμε άμεσα να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, διεκδικώντας και παίρνοντας πίσω ο,τιδήποτε μας αφαιρέθηκε βιαίως και εν αγνοία μας μέχρι τώρα και να κάνουμε έτσι τα όνειρα που όλοι μας έχουμε μια λαμπρή πραγματικότητα.
Κατά την υπουργό Υγείας κ. Μίνα Γκάγκα οι ασθενείς θα δίνουν μια "μικρή αμοιβή" για χειρουργό και αναισθησιολόγο, ενώ αυτή η "μικρή αμοιβή" θα ανέρχεται στο ποσό των 600 ευρώ ανά επέμβαση. Τι γίνεται όμως αν ο ασθενής του οποίου η ζωή βρίσκεται σε κίνδυνο και πρέπει να χειρουργηθεί άμεσα δεν διαθέτει αυτό το "μικρό" κατά την κ. Γκάγκα ποσό μέσα σε μια φτωχοποιημένη κοινωνία από τη συνεχιζόμενη μέχρι σήμερα πρωτοφανή οικονομική κρίση;
Θα πρέπει να περιμένει στη λίστα αναμονής για τα "δωρεάν" πρωϊνά χειρουργεία μέχρι και 2 χρόνια όπως διαβάζουμε στο άρθρο. Είναι φυσικά αυτονόητο το τι επιπτώσεις μπορεί να έχει αυτό στην υγεία του. Όμως αυτό δεν φαίνεται να νοιάζει κανέναν ούτε φυσικά και την υπουργό.
Επειδή έχουμε όλοι μας υποχρέωση να λέμε τις αλήθειες που φαίνονται, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη δωρεάν δεν είχαμε σχεδόν καθόλου και ποτέ σ' αυτή τη χώρα. Καθυστερήσεις και αναμονές για χειρουργεία υπήρχαν και πριν καθώς και ελλείψεις σε φάρμακα και αναλώσιμα και έπρεπε ο ασθενής να πληρώσει, αδρά μερικές φορές, για να τα εξασφαλίσει. Ασφαλώς κατά τη διάρκεια της πανδημίας ήταν λογικό να αυξηθούν οι ανάγκες και να εντείνουν το ήδη υπάρχον πρόβλημα ακόμα και πριν την οικονομική κρίση.
Παρ' όλ' αυτά εάν υπήρχε όντως η βούληση εκ μέρους της κυβέρνησης να λύσει το πρόβλημα με τα απογευματινά χειρουργεία, αυτά θα έπρεπε να είναι δωρεάν όπως και τα πρωϊνά και να μην ζητείται καμμία επί πλέον αμοιβή για τις εγχειρήσεις που απαιτούνται. Με δεδομένο ότι όλοι οι πολίτες έχουν πληρώσει για την δωρεάν περίθαλψή τους μέσω των ασφαλιστικών τους ταμείων και μάλιστα οι κρατήσεις για το σκοπό αυτό από μισθούς αλλά και από συντάξεις ήταν υποχρεωτικές, είναι απαράδεκτο να τους ζητείται εκ νέου αμοιβή και μάλιστα με πρόσχημα να τους εξυπηρετήσουν.
Η συνήθης αιτιολόγηση δεν "υπάρχουν χρήματα" εδώ δεν ευσταθεί διότι το συνολικό ποσό που είχε προοριστεί για το υπουργείο Υγείας ανερχόταν στα 4,5 δις σύμφωνα με τον κρατικό προϋπολογισμό του 2022. Σαφώς και έπρεπε αυτό το ποσό να είναι μεγαλύτερο ανάλογα με τα υπόλοιπα οικονομικά νούμερα που βλέπουμε σ' αυτόν. Εν τούτοις βλέπουμε να δίνονται αφειδώς 20 εκατομμύρια περίπου στον Τύπο, ηλεκτρονικό, έντυπο και τηλεοπτικό για να "διαφημισθεί" η όποια προφύλαξη έπρεπε να πάρουμε λόγω της πανδημίας αλλά και να ανασχεδιάζεται η περίθαλψη στα κέντρα υγείας για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της νόσου.
Αφ΄ενός διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν χρήματα και αφετέρου ότι οι κυβερνήσεις τα διαθέτουν κατ΄επιλογήν και πάντως όχι για την υγεία των πολιτών. Η ενημέρωση και όχι "διαφήμιση" μέσω του Τύπου όφειλε να είναι εντελώς δωρεάν αφού και οι συχνότητες που χρησιμοποιούν οι τηλεοπτικοί σταθμοί ανήκουν στο Έθνος. Όλες δε οι δημόσιες δομές υγείας θα έπρεπε να είναι πάντα καθ΄όλα προετοιμασμένες για την αντιμετώπιση οποιασδήποτε έκτακτης ανάγκης.
Με το νέο αυτό νομοσχέδιο οι ασθενείς θα οδηγούνται μοιραία στα απογευματινά χειρουργεία επί πληρωμή και σε συνδυασμό με την οικονομική εξαθλίωση που όλοι βιώνουμε, βλέπουμε να συντελείται μεθοδικά η εκ προμελέτης γενοκτονία μας χωρίς δυνατότητα διαφυγής από την καθεστωτική τακτική.
Η οριστική έξοδος από τον φαύλο αυτό καθεστωτικό κύκλο είναι μόνον η ένωσή μας με τρόπο νομικό και συντεταγμένο έχοντας προηγουμένως με θάρρος αναγνωρίσει τα αδιέξοδα όπου μας έφεραν όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα.
Μια ευνομούμενη Πολιτεία είναι υποχρεωμένη να παρέχει δωρεάν την υγεία προς όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες της με νοσοκομειακές εγκαταστάσεις πλήρως εξοπλισμένες και στελεχωμένες με ιατρικό, νοσηλευτικό και πάσης φύσεως και ανάγκης προσωπικό και πάντα με σεβασμό προς την ανθρώπινη φυσιολογία η οποία έχει έμφυτη και την αισθητική μαζί με όλες τις υπόλοιπες ανθρώπινες αξίες.
Επειδή λοιπόν μας καλεί όλους η ιστορική ανάγκη να ζήσουμε και να βιώσουμε συλλογικά ό,τι μας ανήκει και μας αξίζει αλλά και να το εξασφαλίσουμε για τις επόμενες γενιές, τους διαδόχους μας, οφείλουμε άμεσα να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, διεκδικώντας και παίρνοντας πίσω ο,τιδήποτε μας αφαιρέθηκε βιαίως και εν αγνοία μας μέχρι τώρα και να κάνουμε έτσι τα όνειρα που όλοι μας έχουμε μια λαμπρή πραγματικότητα.
Σύνταξη: Παναγιωτοπούλου Αργυρώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου